Wódz na przymusowej emeryturze: Jean-Marie Le Pen

4 maja 2015 roku, Jean-Marie Le Pen, założyciel i wieloletni przywódca Frontu Narodowego został usunięty ze swojej partii przez przewodniczącą ugrupowania, Marine Le Pen będącą jego córką.

Kontynuuje jednak działalność polityczną. W Brukseli spotkał się z trzema innymi legendami europejskiej sceny neofaszystowskiej: Nickiem Griffinem (były lider Brytyjskiej Partii Narodowej), Roberto Fiore (lider włoskiej Forzy Nuovy) i Udo Vogitem (europoseł Narodowo-Demokratycznej Partii Niemiec). Od przejęcia władzy w partii przez Marine, Front Narodowy (mniej lub bardziej skutecznie) ugładził swój wizerunek i zdystansował się wobec postaw neofaszystowskich przejmując dyskurs prawicowo-populistyczny. Spotkanie jakie miało miejsce 13 kwietnia, jeszcze przed wyrzuceniem go z partii to swego rodzaju powrót do korzeni od których Le Pen nigdy oficjalnie się nie odciął.

Członkowie IWW, którzy walczyli w Hiszpanii podczas Wojny Domowej

Artykuł z Industrial Workera z listopada 2013 roku autorstwa Matta White’a na temat części członków IWW poległych podczas wojny domowej w Hiszpanii.

Nie jest zaskoczeniem fakt, iż wielu związkowców IWW wyruszyło do Hiszpanii walczyć w wojnie domowej. Część znalazła się w oddziałach CNT, część w Brygadach Międzynarodowych. Działacze tacy jak Mike Raddock, Ray Steele i przyszły redaktor Industrial Workera, Pat Read uzyskali miano jednych z najlepszych żołnierzy w 15 Brygadzie Międzynarodowej. Baza źródłowa dotycząca wojny domowej oraz IWW w latach 30-tych jest niekompletna przez co trudno jest ustalić ilu związkowców IWW wyruszyło do Hiszpanii.

David Frankfurter: Zamachowiec z Davos

Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera i NSDAP w Niemczech, w całej Europie nasiliła się również działalność środowisk faszystowskich. Nie inaczej było na terenie sąsiadującej z Niemcami Szwajcarii.

W 1931 roku, dwa lata przed hitlerowskim przewrotem powstał Związek Narodowosocjalistycznych Obywateli Szwajcarii. Oprócz niego działała również Narodowosocjalistyczna Federalna Partia Robotnicza. Były to największe chociaż nie jedyne ugrupowania faszystowskie.

Działali również miłośnicy faszyzmu włoskiego, a także grupy pro-nazistowskich katolików zrzeszonych we Froncie Katolickim oraz Milicji Katolickiej. Szwajcarskich faszystów nazywano pospolicie „frontystami”. Zapowiadali walkę z Żydami, masonami i liberałam. Ich hasłem było: „Aryjczycy wszystkich krajów, łączcie się”.

Strzały Marzyciela: Szolom Szwarcbard

Szolom Szmul Szwarcbard urodził się 18 sierpnia 1886 roku. Przeszedł do historii jako żydowski poeta (pseudonim literacki Baal-Khaloymes (jyd. Marzyciel), anarchista i zabójca Semiona Petlury.

Szwarcbard urodził się w mieście Izmail, w Besarabii. Po uchwaleniu przepisów zabraniających Żydom zamieszkiwania w odległości bliżej niż 30 mil od granicy, rodzina Szwarcbarda przeniosła się do Balty na Podolu. W 1900 roku w wieku 14 lat został zegarmistrzem. Zainteresował się również socjalizmem. Był członkiem organizacji Iskra i działał jako agitator rewolucyjny. Z powodu represji przeprowadził się do Austro-Węgier gdzie zainteresował się anarchizmem, zwłaszcza pismami Piotra Aleksiejewicza Kropotkina. Został aresztowany w 1908 roku za rzekomy udział w napadzie na restaurację (prawdopodobnie wziął na siebie winę za kogoś innego), a 4 miesiące później za posiadanie książek Nietschego i Maxa Stirnera. Później wyjechał do Szwajcarii i do Paryża. Miał wtedy 23 lata.