Organizacja o dość ciekawej nazwie była ośrodkiem emigracyjnym polskiego ruchu socjalistycznego ukonstytuowanym w Paryżu w 1888 roku. Działała w czasach gdy Hitler był jeszcze w wieku przedszkolnym stąd też nikt jeszcze nie postrzegał narodowego socjalizmu tak jak postrzega się go współcześnie. Na socjalizmie chcieli budować kapitał polityczny wśród robotników, a na patriotyzmie wśród ludności wiejskiej.
Geneza powstania tego zrzeszenia jest dwojaka. Latem 1881 roku grupa działaczy niepodległościowych związanych ideowo z ruchem robotniczym, którzy nie odnajdywali się wśród internacjonalistów utworzyło Stowarzyszenie Socjalistyczne Lud Polski. Najistotniejszą rolę odgrywał tutaj Bolesław Limanowski, stary patriota. Limanowski stykał się z ideami socjalizmu działając w zaborze rosyjskim. Starał się łączyć patriotyzm z socjaldemokracją. Był tłumaczem „Programu robotników” Ferdynanda Lassale’a. Osoby skupione wokół SSLP dzieliły jego poglądy. Odrzucali walkę klas i solidarność międzynarodową jako strategię walki z kapitalizmem. Państwo miało dla nich charakter ponadklasowy, a naród, którego byli przedstawicielami własnego państwa nie posiadał.
